Bezwaarschrift

In dit bezwaarschrift, waarvoor ik persoonlijk volledig verantwoordelijk ben, is uitdrukking gegeven aan het allerwegen bestaande ongenoegen over het per zeven april 2006 door het ‘Regionaal Medisch Tuchtcollege’ te Amsterdam uitgesproken vonnis over de drie ‘Millecam-artsen’. Een vonnis, dat kan worden beschouwd als de resultante van een onzuivere, ongenuanceerde en tegelijk onzindelijke machtsstrijd tussen de reguliere en alternatieve geneeskunst.

Maar ook een vonnis, waarmee het tuchtcollege zichzelf een diep beschadigende kerf heeft toegebracht door de eigen objectiviteit en integriteit te verkwanselen voor een in elk opzicht meer dan ridicule en absurde veroordeling. Uit het in dit geschrift gevoerde betoog kan blijken, dat er op een afschuwelijke manier, conflicterend met maatschappelijke opvattingen, in de ruimste zin van het woord met de waarheid is gemanipuleerd. Er kan bovenal blijken dat op generlei wijze ethische en collegiale normen zijn gerespecteerd.

Eveneens kan worden vastgesteld, dat het gehalte van het vonnis enerzijds werd gevoed met onzuivere motieven door de Inspectie voor de Gezondheidszorg en anderzijds door pertinente leugens en sjacheren met de waarheid van de immer op vuige en ondermaatse wijze opererende fundamentalisten van de ‘Nederlandse Vereniging tegen de Kwakzalverij’. De bejegening van hun ‘slachtoffers’ door de representanten van deze vereniging roept associaties op met een als pathologisch te duiden gruwelijk fanatisme en een ongekende vorm van volkomen misplaatste arrogantie en zelfoverschatting.

Zeer zeker misplaatst tegen de achtergrond van de in dit betoog uitvoerig beschreven vermijdbare en verwijtbare reguliere medische blunders en missers, die maar al te vaak de dood tot gevolg hadden, maar die in het geheel niet of nauwelijks tuchtrechtelijk werden bestraft. Dit is strijdig met de in ons land geldende democratische spelregels en verwijst bovendien duidelijk naar een juridisch stelsel waarbinnen met twee maten wordt gemeten.

Kortom, voor de ‘ Millecam-artsen’ een schandelijk en onaanvaardbaar vals steekspel, dat indruist tegen alle reden, recht en billijkheid. Volgaarne zou ik hier in het bijzonder ten gunste van deze drie artsen en voor de alternatieve geneeskunde in het algemeen, desgewenst als getuige à décharge, fel tegen willen protesteren!!!

Een protest, dat als een pleidooi voor onmiddellijke vrijspraak en zuivering van alle blaam dient te worden opgevat.

Een protest ook, dat gerechtvaardigd wordt door de wetenschap dat de populariteit van de alternatieve geneeskunde aldoor stijgende is.