Tot slot

We kunnen nu vaststellen dat alles wel zo’n beetje is gezegd.
Alleen hier nog iets over het geweten.
Integere mensen hebben last van hun geweten als ze dingen doen die niet met hun geweten stroken.
Zogezegd, dingen die niet zuiver op de graad zijn.
Het geweten kan je parten spelen en je indringend bezwaren als je bijvoorbeeld een medemens op onzuivere gronden en onvoldoende genuanceerd meent te kunnen beoordelen en veroordelen.
Echter, het volgen van het geweten kan ook leiden tot de opperste vorm van een zindelijke rechtspraak.
In het geval van de drie ‘Millecam-artsen’ derhalve tot vrijspraak.

Laat ik eindigen met de wijze woorden van Revius. Reeds in 1864 schreef hij, als bezwaar tegen de wet van Thorbecke die in 1865 werd ingevoerd, het volgende:

‘Het monopolie der geneeskunst is klaarblijkelijk ingesteld met het doel om de ingezetenen tegen kwakzalverij te beschermen. De wet geeft de burger vrijheid zijn godsdienst te kiezen, de opvoeding van zijn kinderen te regelen, zich aan gevaren bloot te stellen in kruit-, stoom- en andere fabrieken, doch hij mag zijn zieke lichaam niet toevertrouwen aan de geneesheer van zijn keuze, hij mag geen vertrouwen stellen in enige geneeswijze die niet door de monopolisten is goedgekeurd zonder medeplichtig te worden aan een overtreding van de wet. Die toestand druist in tegen alle reden, recht en billijkheid.’

Moge het Medisch Tuchtcollege, geheel in overeenstemming met het geweten, van deze wijze woorden, die op sublieme en tegelijk subtiele wijze volledig in het denken van Sylvia zouden passen, doordrongen zijn! Voor meer informatie, zie: www.antikwak.com