Registratie

Waarom professor, verdoet de minister z’n tijd aan het op vulgaire wijze jagen op echt holistisch denkende professionals uit het alternatieve circuit? Integere professionals, die vooral mondiaal hebben rondgekeken en met veel meer kennis dan de reductionisten uit het reguliere circuit de geneeskunst beoefenen. Waarom zou hun registratie moeten worden ingetrokken?

Alle BIG-geregistreerden die alternatieve geneeskunst beoefenen zijn, in tegenstelling tot wat men onder valse voorwendsels naar buiten tracht te brengen, in de meeste gevallen aanzienlijk beter in geneeskunst geschoold dan zij die als echte reductionisten praktiseren.

Het is zorgelijk, zoals tijdens een excellente serie TV-programma’s onder de titel: ‘Uitgedokterd’ van de NCRV bleek, dat door medische reguliere representanten door een absoluut gebrek aan kennis zeer dubieuze en onterechte kanttekeningen bij de alternatieve diagnostiek en behandeling werden geplaatst. Het was eveneens beschamend en triest tegelijk om te moeten vaststellen dat deze lieden ook van alternatieve geneeskunst eigenlijk helemaal niets afweten.

Voortdurend werd, ondanks de positieve getuigenissen van zeer tevreden patiënten, met absurde argumenten en op zeer amateuristische wijze, tevergeefs gepoogd om de uitstekende kwaliteit van oeroude en gedegen traditionele vormen van echt ‘genezen’ naar het rijk der fabelen te verwijzen. Door het afwijzen en belachelijk maken van bijvoorbeeld de polsdiagnostiek als een sublieme vorm van inzicht krijgen in het psychosomatisch functioneren van de patiënt presenteerde men een meer dan schokkerend brevet van onvermogen. Op zulk een moment dringt zich de vraag op of het eigenlijk wel correct en verantwoord is om het beoefenen van de geneeskunst aan deze reductionisten over te laten.

Op woensdag 18 februari 2009 werd in de media aandacht besteed aan het feit dat 55% van de Nederlandse studenten geneeskunde van mening is dat hun medische kennis tekort schiet. Zij wijten dit aan de huidige universitaire leerprogramma’s, waarin volgens hen voor medisch-inhoudelijke kennis beduidend minder aandacht zou zijn. En volgens de meeste medisch specialisten, ‘weten studenten van tegenwoordig niets meer.’ En zelfs over de kwaliteit van de medische basiskennis bestaat duidelijk twijfel. Deze constatering mag men buitengewoon zorgelijk noemen en men mag zich dan ook afvragen in hoeverre hun BIG-registratie in een later stadium dan wel geheel conform is aan hetgeen een patiënt aan deskundigheid door deze registratie verwacht?

Laat ik eindigen met de wijze woorden van Revius. Reeds in 1864 schreef hij, als bezwaar tegen de wet van Thorbecke die in 1865 werd ingevoerd, het volgende:

‘Het monopolie der geneeskunst is klaarblijkelijk ingesteld met het doel om de ingezetenen tegen kwakzalverij te beschermen. De wet geeft de burger vrijheid zijn godsdienst te kiezen, de opvoeding van zijn kinderen te regelen, zich aan de gevaren bloot te stellen in kruit-, stoom- en andere fabrieken, doch hij mag zijn zieke lichaam niet toevertrouwen aan de geneesheer van zijn keuze, hij mag geen vertrouwen stellen in enige geneeswijze die niet door de monopolisten is goedgekeurd zonder medeplichtig te worden aan een overtreding van de wet. Die toestand druist in tegen alle reden, recht en billijkheid.’

Tot zover mijn verhaal professor Van Dam.

Met jegens u gepaste gevoelens,